Een klein en privé onderkomen voor de gepensioneerde ouders van de architect. Bepalend voor het ontwerp was de locatie: Een idyllische plek in de Nederlandse bossen, dichtbij de Duitse grens. En, 85 meter boven zeeniveau.

Vierkanthuis is gesloten als een oester, maar open naar het zuiden. Dit huis is als een bakstenen ‘blok’ in het bos gevoegd: Grote gevelstenen weerkaatsen het zonlicht en glanzen na elke regenbui. Hard aan de buitenkant, zacht van binnen. 

De begane grond heeft een vrije plattegrond rondom een gesloten kern. Kamers ontstaan door het schuiven van wanden. Een betonnen afwerkvloer, plaatselijk ingelegd met hout. Wit gestukte wanden, een rode muur om de kern. Een 4 meter hoge boekenkast en zwart stalen houtkachel verdelen de ruimte. De 80 cm dikke acaciaboom die heeft moeten wijken voor de bouw van dit huis is tot plakken gezaagd en teruggekeerd als tafel.

Op de verdieping zijn twee slaapkamers gesitueerd. Één voor de bewoners, de ander voor gasten - met een eigen douche. Twee doorkijkjes op (klein)kind hoogte maken van dit huis een populaire vakantiebestemming. 

Opdrachtgever:
Dhr. en mevr. Kupers, Berg & Dal
Ontwerp:
Theo Kupers Architecten
Team:
Theo Kupers met Ineke Meijer
Constructeur:
Buro Baas, Rotterdam
Aannemer:
Bouwbedrijf van Tienen, Nijmegen
Fotografie:
Scagliola-Brakkee